Soms kom je opeens een partij tegen die bijna dezelfde visie heeft op hoe je zorg zou kunnen organiseren. Bij toeval gestoten op iPVB. Samen gaan wij nu ontdekken of en op welke wijze wij de zorg voor de cliënt nog een beetje mooier kunnen maken. Datgene doen wat echt nodig is en de cliënt zelf laten doen wat hij/zij zelf kan. Een rol en waarde hebben voor de maatschappij, ingezet op eigen mogelijkheden. Ondersteuning ontvangen om eventuele beperkingen te compenseren zodat de mogelijkheden ook maximaal kunnen worden benut. En dat op een wijze die ook nog eens exploitabel is: goed voor de cliënt, goed voor de (zorg-) organisatie, goed voor de maatschappij.
Het zou mij verbazen als je daar binnenkort niet meer van gaat horen…